Sébastien Lecornu: de eeuwige “verandering” zonder aanpassing van het macronisme

Als een kapotte plaat. Benoemd door een president van de republiek die weigert zijn software te veranderen, volgen premiers elkaar op, bij elke machtsoverdracht zingen ze hetzelfde refrein. De voetstappen van Matignon zullen Michel Barnier in september 2024 hebben horen beloven "politiek anders te bedrijven": "Ook in dit nieuwe hoofdstuk zullen er veranderingen en breuken zijn."

Drie maanden later zwoer zijn opvolger François Bayrou dat hij er alles aan zou doen om "een nieuwe weg te vinden". En negen maanden later, op woensdag 10 september, riep Sébastien Lecornu met zijn hand op zijn hart: "We zullen moeten veranderen." "We zullen veranderingen moeten doorvoeren. Niet alleen qua vorm, niet alleen qua methode, maar ook qua inhoud," verklaarde hij.

En toch weigeren Emmanuel Macron en zijn premiers sinds 2024 te erkennen dat er geen meerderheid in de Nationale Vergadering is om hun beleid uit te voeren, en blijven ze het debat belemmeren en de nationale vertegenwoordiging negeren. Hoe kon Sébastien Lecornu, als lid van de rechtervleugel van Macrons partij, de oppositie ervan overtuigen hem niet te censureren?

De nieuwe premier belooft deze week gesprekken te voeren met vertegenwoordigers van beide partijen en de vakbonden. Hij moet de controle over de antisociale begroting van François Bayrou terugnemen en zal daarom allianties en compromissen moeten zoeken. Maar de deuren lijken gesloten, en alle oppositieleden suggereerden dinsdagavond dat zijn tijd in Matignon geteld was.

Tijdens de machtsoverdracht bleef Sébastien Lecornu mysterieus over deze zoveelste belofte van een "breuk" – een uitspraak die Élisabeth Borne en Gabriel Attal, andere voorgangers in Matignon, beiden deden tijdens hun verklaringen van algemeen belang. Als hij naar links kijkt, zou het belasten van de rijksten een verschuiving in Macrons positie kunnen betekenen.

Sommigen beginnen zich er zelfs bij neer te leggen: " We moeten links een symbolische overwinning gunnen op het gebied van belastingheffing voor de rijksten. We zijn er radicaal tegen en het is een treurige domheid, maar we zullen het moeten loslaten", betoogt Renaissance-parlementslid Sylvain Maillard in Le Figaro.

De socialisten staan ​​in het vizier. Dinsdag sloot Olivier Faure, de eerste secretaris van de Socialistische Partij, in France Info geen enkele optie uit, behalve toetreding tot de regering. "We zullen van geval tot geval beoordelen", betoogde hij, terwijl hij betwijfelde of Sébastien Lecornu "kan breken met het beleid dat de afgelopen acht jaar is gevoerd", een voorwaarde om hem niet te censureren.

Maar het is een veilige gok dat Sébastien Lecornu, een van de meest conservatieve Macronisten, die hartelijke betrekkingen onderhoudt met de Rassemblement National (RN), extreemrechts garanties zal proberen te geven. Hoewel vastbesloten om Emmanuel Macron onder druk te zetten om de Nationale Vergadering te ontbinden, heeft de RN onderhandelingen niet volledig uitgesloten. "We zullen luisteren naar wat Sébastien Lecornu te bieden heeft, maar we moeten ons niet te veel illusies maken", vatte parlementslid Sébastien Chenu samen.

Wat er ook gebeurt, er wordt van de nieuwe premier verwacht dat hij zijn beloftes nakomt, en de tegenstrijdige eisen van partijen die openstaan ​​voor dialoog zouden snel kunnen verdampen. Als de regering van plan is haar bezuinigingsbeleid koste wat kost voort te zetten, lijkt ze gedoemd te mislukken.